Forréttindalistinn

1. Þegar fjallað er um þjóðmenningu okkar og sögu landsins er sagt frá því að fólk af mínu kyni hafi skapað hana.

2. Ég get kennt börnin mín við mig, jafnvel þó ég sé í sambúð með hinu foreldri þeirra, án þess að vera álitinn sjálfhverfur og öfgafullur.

3. Ég yrði tekinn alvarlega ef ég kýs að vera rappari.

4. Ef ég kýs að eignast börn og huga að starfsframa um leið finnst fáum ég vera eigingjarn fyrir að vinna langan vinnudag.

5. Þegar ég bið um að fá að ræða við yfirmanninn er líklegt að ég hitti manneskju af sama kyni og ég. Því hærra settur sem yfirmaður er, því líklegra er það.

6. Skórnir mínir eru oftast þægilegir, jafnvel spariskórnir.

7. Persónulegt hreinlæti og snyrting sem samfélagið býst við af mér er frekar ódýr og tekur stuttan tíma.

8. Ég get verið hávær án þess að eiga það á hættu að vera lítillækkaður með því að vera kallaður brussa eða skass. Ég get verið ákveðinn og fylginn mér án þess að eiga það á hættu að vera kallaður frekja eða tík.

9. Ég get verið viss um að fólk talar til mín með því málfræðilega kyni sem á við um mig persónulega og það er líklegt að málfræðilegt kyn starfsheitis míns passi við mitt eigið kyn.

10. Geta mín til að taka mikilvægar ákvarðanir og hæfi mitt almennt séð getur verið dregið í efa vegna þess hvaða tími mánaðarins er.

11. Ákvörðun um að ráða mig til starfa er háð því hvort ég ætla að eignast börn í nánustu framtíð.

12. Ef ég bý með annarri manneskju er líklegt að við höfum skipt á milli okkar verkum þannig að hin manneskjan geri meirihlutann af húsverkunum, sérstaklega þeim sem eru einhæf og ekki varanleg.

13. Í matarboðum og jólaboðum er ég beðið/beðin/n um að hjálpa til við matargerð og annað umstang eins og að ganga frá eftir matinn.

14. Það eru miklu minni líkur á að ég verði fyrir kynferðislegri áreitni í vinnunni/skólanum heldur samstarfsfólk mitt eða samnemendur af öðru kyni.

15. Það eru miklu minni líkur á að ólyfjan sé byrlað í drykkinn minn á skemmtistað heldur en í drykk vinkonu minnar.

16. Það eru miklu minni líkur á að mér verði nauðgað eða ég beitt/ur öðru kynferðisofbeldi heldur en fólki af öðru kyni.

17. Þegar ég var barn gat ég notað hlutlaust og skammlaust orð yfir kynfærin á mér og haldið áfram að nota það fram á fullorðinsár.

18. Ef ég eignast marga rekkjunauta má ég búast við að vera lítillækkaður og kallaður hóra, dræsa eða drusla.

19. Ég þarf ekki að hafa áhyggjur af þeim skilaboðum sem ég sendi með klæðnaði mínum um hversu tilbúinn ég er til að stunda kynlíf.

20. Ég get verið viss um að öllum finnst kynhneigð mín í góðu lagi.

21. Ég þarf óttast að það hafi neikvæðar afleiðingar fyrir mig þegar fjölskylda mín eða vinir finna út hver kynhneigð mín er.

22. Ég ólst upp við að kynhneigð mín væri skammaryrði.

23. Ég upplifi mig, t.d. á mannamótum, að vera einangruð/aður, óttaslegin, særð/ur, í minnihluta eða útlokuð/aður vegna kynhneigðar minnar.

24. Ég get auðveldlega fundið kynfræðsluefni fyrir fólk af minn kynhneigð.

25. Ég þarf óttast að fólk áreiti mig vegna kynhneigðar minnar.

26. Ég get kysst maka minn á almannafæri, jafnvel oftar en einu sinni á ári, án þess að fólki finnist ég vera klámfengin/n eða með áróður.

27. Ég get ferðast til hvaða lands sem er í heiminum með maka mínum án þess að þurfa að hafa áhyggjur af viðbrögðum samfélagsins við kynhneigð minni.

28. Ég get gist á hvaða hóteli sem er í heiminum með maka mínum án þess að þurfa að hafa áhyggjur af viðbrögðum umhverfisins eða því hvort við getum pantað herbergi með hjónarúmi.

29. Fólk spyr mig reglulega hvers vegna eða hvenær ég hafi valið að opinbera kynhneigð mína.

30. Fólk spyr mig eða er líklegt til að spyrja mig, hvernig börnin mín voru getin.

31. Fólk hefur áhyggjur af því að börnin mín verði sömu kynhneigðar og ég

32. Kynhneigð mín er tengd við skápa.

33. Öll trúfélög taka mér opnum örmum.

34. Ég get ættleitt börn erlendis frá.

35. Ef ég er stoppuð/aður af lögreglunni í reglubundnu eftirliti get ég verið viss um að hafa ekki verið stoppuð/aður vegna húðlitar míns eða uppruna.

36. Fólk segir mér að fara heim því ég eigi ekki heima á Íslandi.

37. Ég get kveikt á sjónvarpinu eða lesið forsíður dagblaða og séð fólk sem er með sama húðlit eða er af sama uppruna og ég.

38. Þegar ég læri um þjóðmenningu okkar er mér kennt að fólk með minn húðlit eða af mínum uppruna hafi skapað hana.

39. Ég get verið viss um að ég fái námsefni sem fjallar um fólk með minn húðlit eða uppruna.

40. Ég get farið í tónlistarverslun og fundið tónlist minnar menningar, í hvaða matvöruverslun sem er og fundið matinn sem ég ólst upp við að borða eða á hárgreiðslustofu og fundið manneskju sem kann að fara með hár eins og mitt.

41. Ég get verið nokkuð viss um að ef ég bið um að fá að tala við yfirmanninn, þá sé hann eða hún með sama húðlit og ég og af sama uppruna.

42. Ef ég er stoppuð/aður af lögreglunni í reglubundnu eftirliti get ég verið viss um að hafa ekki verið stoppuð/aður vegna húðlitar míns eða uppruna.

43. Ég get auðveldlega keypt póstkort, málverk, myndabækur, dúkkur og leikföng sem sýna fólk með minn húðlit eða af mínum uppruna.

44. Ég get gengið inn á fund og ekki verið eina manneskjan með minn húðlit á svæðinu.

45. Ég get stundað háskólanám og verið viss um að meirihluti nemenda og kennara eru af sama húðlit og sama uppruna og ég.

46. Fólk spyr mig stundum hvaðan ég er „upprunalega“.

47. Fólk verður hissa þegar ég tala „rétta“ íslensku.

48. Ég get gengið að því sem vísu að finna fata- og sturtuklefa við mitt hæfi á sundstöðum, gufuböðum og heilsulindum.

49. Fólk notar óviðeigandi persónufornöfn eða rangt málfræðilegt kyn um mig, jafnvel eftir að ég hef bent þeim á hvernig ég kýs að fólk tali um og við mig.

50. Ég get gengið að því sem vísu að finna salerni við mitt hæfi hvar sem er.

51. Fólk gerir ráð fyrir að það megi spyrja mig hvernig kynfæri mín líta út eða hvernig ég stunda kynlíf.

52. Þegar ég er að reyna við einhvern hef ég áhyggjur af því hvort að viðkomandi muni höndla það hvernig kynfæri mín eru.

53. Fólk sem ég stunda kynlíf með efast um kynhneigð sína vegna þess.

54. Ég get auðveldlega keypt eða leigt hús með góðu aðgengi fyrir mig.

55. Ég get verið viss um að allt hverfið mitt, skólinn minn, göngustígar, garðar, opinberar byggingar, verslanir og veitingahús séu aðgengileg fyrir mig.

56. Ég get farið að versla ein/n/tt og verið viss um að lenda ekki í veseni.

57. Ég get kveikt á sjónvarpinu eða opnað dagblað og séð fólk sem hefur svipaða líkamlegu færni og ég.

58. Þegar ég lærði sögu í skóla var fólk með svipaða líkamlega færni og ég vel sýnilegt.

59. Skólakerfið kynnti fyrir mér fyrirmyndir sem voru með svipaða líkamlega færni og ég.

60. Ég get keypt póstkort, bækur, dúkkur og leikföng sem sýna fólk með svipaða líkamlega færni og ég.

61. Hugtök sem skapa stóran part sjálfsskilning míns eru reglulega notuð sem skammaryrði í daglegu tali fólks (fötluð, spastísk, gay, þroskaheftur).

62. Það þykir sjálfsagt að ég ákveði sjálf/ur hvenær ég fer í bað, hvenær ég fer á fætur, hvenær ég hátta mig, hvenær og hvað ég borða og með hverjum ég bý.

63. Ég get farið í leikhús, á tónleika eða í bíó án þess að hafa áhyggjur af því hvort ég komist inn í salinn.

64. Ég get verið eins lengi úti á kvöldin og nóttunni og mig lystir án þess að þurfa að hafa áhyggjur af því hvernig ég kemst heim.